Bağlandım

Zaten hazırdım bağlanmaya,
Bir yapbozdaki boş alan misali,
Seni bekliyordu ellerim, gözlerim, dudaklarım.

Daha önce başka parçalar da oldu,

Yapbozdaki alanı doldurmak isteyen,

Olmadı, uymadı, yapamadım.

Sen geldin, ben bağlandım,
Bir şeyler tanıdık geldi,
Tanıdık heyecanlar ve tanıdık korkular.

Tanımadığım şeyler de vardı sana dair,
Başladım ufak ufak tanımaya,
Sen de beni tanı istedim,
Başladım anlatmaya.

Biliyorum, bir insanı tanımak kolay değil,

Deniyorum, tanıdık yönlerinden tanımadıklarıma doğru,

Tanıdıkça seni heyecanım ve korkularım artıyor,

Seninle gülmek,
Sana sarılmak,
Sesini duymak,
Saatlerce konuşmak,

Hatta sadece birlikte yürümek bile,

Gerçekten heyecan verici.

Seni istemeden kırmak,
İstemeden üzmek,
Züccaciye dükkanına giren fil misali sakarlıklar yapmak,
Daha yeni bulmuşken seni kaybetmek,
Korkuların en büyüğü.

Heyecan ve korku iki vazgeçilmez duygu,

İkisinden biri eksildiğinde,
Artık iflah olmaz iki sevgili,

Ben hayatı tıpkı seni sevdiğim gibi,

Bu korku ve heyecanları da seviyorum,

İnsana yaşadığını hissettiren bu duygular,
Hiç eksilmesin hayatımızdan.