25 Haziran 2011 Cumartesi

Bu sefer farklı derken bunu da kastetmemiştim

İlk defa bu haldeyim. Bu gün mutlu bir günüm, yüzüm gülse de kalbim ağrıyor, aklım bulanık. Herşeyi mahvetmek konusunda başarım zirvelere ulaştı. Ağlamak  istiyorum, ağlayamıyorum. Çok absürt konularda ağlar oldum. "dün Suriye sınırına çekilen bayrağa ağladım." Asıl ağlamak istediğim konuda hala mutsuzum. Belki ağlayıp rahatlasam. Ama olmuyor yapamıyorum. Otobüs yolculuklarında gözüm doluyur. Ofiste çalışırken aynı durumdayım.

Kendimden geçtim, Söylediğim sözleri yutmuş olmanın acısını yaşıyorum. Üzmeyeceğim derken üzmek. Ben daha çok üzgünüm yaptığım herşeyden.